Daily Sabah'tan Anti-Semitist ve Abdülhamidci Yalanlar
Daily Sabah'da yayımlanan bir yazıda Ermeni Tehciri'nin masonların kışkırtmasıyla Jön-Türkler tarafından yapıldığı iddia edildi.
Daily Sabah'ta Mehmet Hasan Bulut imzasıyla yayımlanan ve anti-semitizm ile Abdülhamid müdafaası konusunda bir çığır açan yazıda Ermeni tehcirinin Yahudi ve Masonların kışkırtmasıyla ortaya çıkan Türk-Ermeni çatışmasıyla meydana geldiği iddia edildi.
Jön-Türklerin "İtalyan etkisinin güçlü olduğu" Selanik'te İttihat ve Terakki Cemiyeti'ni kurduğu belirtilen yazıda, 1908 devrimiyle meşrutiyetin iadesinin ardından "Sultan Hamid'i devirmeye kararlı olan Jön Türklerin 1909 baharında Selanik'te Bulgar, Rum, Yahudi, Makedon, Arnavut ve Ermeni çetelerinden müteşekkil bir ordu toplayarak İstanbul'a yürüdüğü" iddia edildi. Halbuki Hareket Ordusu'na katılan gönüllüler, Selanik merkezli olarak kurulu olan Osmanlı III. Ordusu ve Edirne'de bulunan II. Ordu'nun kıtaları yanında bir önem teşkil etmemektedir. III. Ordu'nun kuvvetlerinin yanında orduya toplanan askerlerin ezici çoğunluğu Türk milis kuvvetleridir. Türkler dışında Müslüman azınlıklardan da orduya katılanlar olduysa da bunların sayıları bir önem teşkil etmez. Farklı unsurların orduya katılmasına gayret edilmesi, İttihatçıların "İttihad-ı anasır" gayretinden ileri gelmektedir.
Hareket Ordusu'nun kurulmasını icbar eden, Avcı Taburları tarafından başlatılan isyandan tek bir kelime ile bile bahsedilmeyen yazıda, Hareket Ordusu'nun "İstanbul'u işgal ettiği" iddia edildi. Yazıya göre İttihatçılar, Abdülhamid'i Selanik'te bir İtalyan Yahudisinin evine hapsederek Osmanlı İmparatorluğu'nu yıktı. Selanik'teki İttihatçıların Osmanlı Yahudisi Emanuel Karasu etkisinde olduğu belirtilen yazıda İttihatçıların "Liberte, Egalite, Fraternite" kelimelerinin bile İtalyan Masonlarının sloganı olduğu ileri sürüldü. Halbuki, söz konusu slogan Fransız "İhtilal-i Kebir"inin sembollerindendir.
Hatta yazıda daha da ileri gidilerek kırmızı ve beyaz renklerinin de İtalyan Masonlarının renkleri olduğu iddia edildi. 1908 devriminden sonra insanların devrimin bir "Yahudi devrimi" olduğunu söylemeye başladığı iddia edilen yazıda, göreve getirilen Masonların ve Yahudilerin Ermenileri sevmedikleri iddia edildi.
Karasu gibi Yahudilerin teşvikiyle İttihatçıların tüm Avrupa'nın desteğini almış olmalarına karşın İngiltere'den uzaklaşarak Almanya'yla yaklaşmaya başladığı iddia edilen yazıda, Jön-Türklerin Almanya'ya yaklaşmasını en çok destekleyen iki Yahudi'nin öne çıktığı iddia edildi: "Birisi, Hitler döneminde dokunulmayan 9 Yahudi bankasından birine sahip olan aileden Baron Max von Oppenheim ve diğeri, Bağdat mebusu David Sassoon Efendi." Halbuki, Almanya-Türkiye arasındaki yakınlaşma Abdülhamid devrinde doruğa çıkmış, Osmanlı Halifesi, Alman İmparatoru'nun koluna girerek poz bile vermiştir.
Yazıda yer alan iddialara göre "Alman Yahudileri tarafından finanse edilen Mason darbesi" Babıali Baskını ile iktidarı ele alan İttihat ve Terakki'nin ertesi yıl ülkeyi I. Dünya Savaşı'na soktuğu, Türk gençlerini siyasi amaçları uğruna harcarken Ermenileri de tehcire başladığı belirtildi.
Ermeni Tehciri'nin düzenleyicisinin "Çingene" Talat Paşa olduğu belirtilen yazıda, tehcir nedeniyle Şükrü Kaya da itham edilerek Atatürk düşmanlığı iyiden iyiye açık edildi. Alman Yahudilerinin Ermeni tehcirini ve Ermenilere yönelik katliamlara destek verdiği, katliam yapmak istemeyen Türk paşalarını azarladığı iddia edilen yazıda, "Nürnberg mahkemeleri" gibi mahkemelerde Naziler gibi yargılanan İttihatçıların İngiltere tarafından Malta'ya sürüldüğü ve 1921'de İtalya'nın müdahalesi sonucu serbest bırakıldıkları iddia edildi. Halbuki Malta'ya sürülen Türk subayları, Ankara'daki Mustafa Kemal liderliğindeki milliyetçi hareketin baskıları ve Yunanlılarla süren harp esnasındaki diplomatik çabaları nedeniyle mecburen serbest bırakılmışlardı.
Ayrıca, Ermenilerin savaş zamanı bilhassa doğu vilayetlerinde başlattıkları isyanlar, Türk köylerine yönelik yağma hareketleri, cephedeki Türk askerlerinin direnç gücünü zayıflatmış, Türk askerlerinin silahlarını da alarak ailelerini koruma endişesiyle evlerine dönmeye başlaması tehlikesinin doğmasıyla cephe komutanlıkları İstanbul'dan tedbir alınmasını istemişlerdir. Askeri yazışmalarda da görülen bu durum üzerine İstanbul tehcir kararı almıştır.