Kızını İstismar Eden Babaya Önce 50 Yıl Hapis, Sonra Tahliye
Öz kızını istismar eden C.Ö.K., 50 yıl hapis istemiyle yargılanırken tahliye oldu.
2014 yılından bu yana süren ve anne A.Ş.'nin hukuk mücadelesine dönen davada, İstanbul 6’ncı Ağır Ceza Mahkemesi kızını istismar eden babaya kızına yönelik istismar eylemini tehditle ve zincirleme olarak gerçekleştirdiği gerekçesiyle önce 60 yıl 9 ay hapis cezası verdi.
Ancak sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, yargılama sürecindeki davranışları, duruşmaları düzenli takip etmesi indirim nedeni sayıldı ve ceza 50 yıl 7 ay 15 güne indirildi.
Türk Ceza Kanunu’na göre hapis cezası 30 yıldan fazla olamayacağı gerekçesiyle sanık 30 yıla mahkûm oldu. Baba tutuklanarak cezaevine gönderildikten sonra dosya ise istinafa taşındı.
Çocuklarımın Çocukluğu Öldü
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25’inci Ceza Dairesi’ndeki duruşmada sanık ve avukatları suçlamaları reddederken, annenin avukatı Bekar mahkûmiyet talep etti.
Anne A.Ş. “Benim çocuklarımın çocukluğu ölmüştür, onlar çocukluğunu yaşamamıştır bundan daha önemli ve farklı bir söyleyeceğim yoktur” dedi.
Sanık C.Ö.K. ise “Pek çok arkadaşım var hepsi bana inanmakta ve güvenmektedir, suçlu olduğumu iddia eden bir avuç insan vardır, keşke onlar da bana inanıp güvenebilseydi” şeklinde kendini savundu.
Annenin hukuk mücadelesine rağmen istinaf, 17 Mayıs’ta oybirliği ile sanık C.Ö.K.’nın delil yetersizliğinden beraatına ve tahliyesine karar verdi.
Kesin Delil Elde Edilemedi
İstanbul 6’ncı Ağır Ceza Mahkemesi kararı kaldırarak, “Sanık C.Ö.K. hakkında İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17/02/2016 tarih, 2016/7605 Esas ve 19/03/2020 tarih, 2020/13286 Esas sayılı iddianameleri ile ‘Çocuğun Nitelikli Cinsel İstismarı’ suçundan dolayı TCK’nın 103/2 Cümle, 103/3-c, 103/4, 43, 63 maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmış ise de; yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğine dair her türlü şüpheden uzak, inandırıcı, mahkumiyet yeter nitelikte kesin delil elde edilemediğinden CMK 223/2-e maddesi uyarınca müsnet suçlardan beraatine. Sanığın gözaltı ve tutuklulukta geçirdiği süreler sebebi ile CMK’nın 141 ve devamı maddeleri gereğince hazine aleyhine maddi manevi tazminat davası açabileceğinin hatırlatılmasına. Tutuklu sanık C.Ö.K.’nın üzerine atılı bulunan suçun niteliği, soruşturma ve kovuşturma sürecinde gözaltı ve tutuklu kaldığı süreler üzerine atılı bulunan suçun hukuki vasfının değişme ihtimali ve buna ilişkin olarak dosya kapsamında toplanan maddi delillerin içeriği ve niteliği göz önüne alınarak CMK 100 ve davamı maddeleri uyarınca bihakkın tahliyesine...” ifadelerine yer verdi.