Lübnan'da Alım Gücü Düşerken Hayat Pahalılığı ve Protestolar Artıyor
Lübnan'da ekonomik kriz sebebiyle kötüleşen hayat koşulları ve yerel para birimindeki değer kaybı, ülke genelinde yolları kapatma eylemleriyle protesto edildi.
AA'nın aktardığına göre Mart'ın ilk günlerinden bu yana Lübnan Lirası'nın Amerikan Doları karşısında yaşadığı aşırı değer kaybına ve alım gücünün düşmesine tepki gösteren eylemciler, başkent Beyrut'un birçok bölgesinde yolları trafiğe kapattı.
Ülkenin kuzeyindeki Trablusşam ve Akkar ile güneydeki Sayda ve Sur kentlerinde de gerçekleştirilen eylemlerde, iç savaşın sona erdiği 1990'dan bu yana yönetimi paylaşan mezhep eksenli siyasî güçler aleyhinde sloganlar atıldı.
Ülkede gıda, ilaç ve akaryakıt gibi temel ihtiyaç maddelerinin dolarla ithal edilmesi sebebiyle karaborsadaki kur, doğrudan hayat pahalılığına sebep oluyor.
Lübnan'daki Ekonomik ve Siyasî Durum
Farklı din ve mezheplere dayalı siyasî bölünmeler bakımından oldukça kırılgan bir yapıya sahip olan Lübnan ekonomisi, 1975-1990 arasındaki iç savaştan bu yana en büyük krizi yaşıyor. Sermayenin çıkışına karşı sert uygulamalara başvuran bankalar, 17 Ekim 2019'dan bu yana yurt dışı havalelerini askıya almış ve müşterilerin hesaplarındaki dövizleri çekmelerine kısıtlamalar getirmiş durumda.
Merkez Bankası kuru sabit tutsa da yerel para birimi Lübnan Lirası, bankalarda ve karaborsada değer kaybıyla farkı fiyatlardan işlem görüyor. Merkez Bankasının belirlediği resmî kur 1500, bankalardaki geçerli kur 3 bin 900 lira iken, karaborsada dolar bugün 15 bin liranın üzerinde işlem gördü.
Beyrut Limanı'nda 2020'nin Ağustos'unda meydana gelen büyük patlama Lübnan'daki ekonomik sıkıntıları arttırırken yeni bir hükûmet krizi de doğurdu. Başbakan Hassan Diyab hükûmeti, patlamanın ardından gelen tepkiler üzerine 10 Ağustos 2020'de istifa etti ancak siyasî gruplar arasında yaşanan anlaşmazlıklar sebebiyle ülkede aylardır yeni hükûmet kurulamadı.
Siyasî güçler ile yöneticileri, ülkedeki ekonomik krizin asıl nedeni olarak gören Lübnan halkı ise uzun yıllardır iktidarı paylaşan mezhepsel siyasî partilerin yer almadığı, teknokratlardan oluşan küçültülmüş bir hükûmetin kurulmasını talep ediyor.