Ozan Arif’le 7 yıl geceleri yaşadık, Avrupa’yı beraber karış karış gezdik.
Kendine münhasır bir şahsiyetti.
12 Eylül sonrasının mihenk taşlarından, ağır söz ve destanların sahibi...
Bugün değil, dün de öyleydi.
Kenan Evren'e eğilmedi, Turgut Özal'la restleşti.
Yeri geldi kafa tuttu, yeri geldi küfür etti.
Ama hiç eğilmedi ve bükülmedi, hoşumuza gitmeyen yazılar yazdı, çoğu zaman haklıydı.
Özal'a 'Azerbaycan Müslüman Türk'tür ulan, esas sensin esas sen mayası bozuk olan' dedi.
Kenan'a 'Marmaris'teki it' dedi.
Aslında Tayyip Erdoğan, ilk önce ona ortaklık teklif etti, hem de Kanal 7'de, yüz bile vermedi.
Ozan Arif, ozanlığın gereğini yaptı, yaptıkları bazen zorumuza gitse de.
Başını beladan kurtarmadı.
Mamak'daki C5 işkence hanesini o tanıttı ülkücülere,
Hüseyin Kuru Mahmutoğlu'nu o anlattı bizlere, Ahmet Kerse'yi, Mustafa Pehlivanoğlu'nu, Cevdet Karakaş'ı, Fikri Arıkan'ı o tanıttı ülkücülere.
Zindanları, şehitleri, sürgünleri o anlattı bizlere.
Azerbaycan'ın Karabağ'ını, Kerkük'ün zindanlarını, esir Türk illerini o söyledi bizlere.
12 Eylül'den sonra kapı kapı, memleket memleket, ülke ülke dolaştı.
Dünyayı dolaştım Ülkü adlı yar derdi ya!.
Libya'ya, Avusturalya'ya ülkü bayrağını o açtı ve oralarda teşkilatın alt yapısını yaptı.
Ozan Arif, aslında bir devrin destanıydı, o devir zannedersem kapandı.
Düzene kafa tutacak kimse kalmadı.
Artık sadece evet efendim var, iki yüzlülük var, takiye var.
Mehmet Emin Yurdakul demiş ya;
"Unutma ki şâirleri haykırmayan bir millet,
Sevenleri toprak olmuş öksüz çocuk gibidir"
Artık haykıracak ne şair var,nede yazar.
Yiğidin hakkını yiğide verelim, özellikle 12 Eylül sonrası harekete umudu o getirdi.
Gece destan yazdı, gündüz okudu ve okuttu.
Aşık Reyhani diyor ya;
"Dağ odur ki, üzerinde kar ola
Bülbül odur ki, ötüşünde zar ola
Dost odur ki, dar gününde yar ola
Geniş günde düşman bile yar olur"
O dar günün ozanıydı, şimdi geniş gün, olsan ne yazar olmasan ne yazar.
Başbuğ Türk milletine Türk'ü sevdirdi.
Ozan Arif ise ülkücüye ülküsünü...
Allah rahmet eylesin, ölüm yıldönümünde rahmetle anıyorum.
Habib Yalçın