Sınır Tanımayan Gazeteciler Örgütü (RSF) tarafından yayımlanan Dünya Basın Özgürlüğü Endeksi'nde Türkiye 180 ülke arasında 1 sıra yükselerek 153. sıraya geldi.
Türkiye'deki basın özgürlüğünün temel sorunları arasında, habercilerin keyfi tutuklanması, internet haberciliğine yönelik sansür, eleştirel gazeteciliğe idari yaptırım ve gazetecilere şiddet yer aldı.
Türkiye İlerlemedi, Belarus Geriledi
Türkiye'nin 154. sıradan 153. sıraya yükselmesinin altında, basın özgürlüğü alanında yapılan iyileştirmeler değil, Belarus'un uygulanan baskıcı politikaların artması neticesinde Türkiye'den de kötü duruma gelmesi yatıyor.
Türkiye'nin bir basamak 'ilerlemesinin' bir diğer nedeni de reform düzenlemelerinin ardından bazı gazetecilerin tahliye edilmesi ve geçmişte olduğu gibi tutuklamaya değil adli kontrole ağırlık verilmesi.
Afrika ve Asya'da 'Pandemi Sansürü' Öne Çıktı
Afrika kıtasında gazetecilere yönelik 'pandemi sansürü' baş gösterdi. Listenin 124. sırasında yer alan Tanzanya'da, Çin virüsünü ‘Batılıların komplosu’ olarak lanse eden ve dua yoluyla kurtulabilineceğini öne süren Cumhurbaşkanı John Magufuli, mart ayında vefat edene kadar pandemi ile ilgili haber yapılmasını yasaklamıştı.
Öte yandan 'virüs sansürü', basın özgürlüğünde 177. sırada yer alan Çin'de ve Pekin yönetiminin dayattığı ulusal güvenlik yasası sebebiyle gazetecilik alanında ciddi tehditlerle karşı karşıya kalan Hong Kong'da da görüldü.
Bölgesel olarak son sıralarda yer alan Ortadoğu ve Kuzey Afrika'da, benzer bir şekilde pandemi şartları, basın özgürlüğünü kısıtlamak için adeta bir fırsata dönüştürüldü. Listede Cezayir 146., Fas 136., Suudi Arabistan 170., Mısır 166. ve Suriye 173. sırada yer aldı.