Uzun yıllar “sıla-i rahim” yapamıyorsanız; doğduğunuz köyünüze, ananıza, babanıza, kavuşamadığınız çocukluk arkadaşlarınıza özleminizle kahrolur ve belki de cenazenizin bile sitem ettiğiniz, canınızdan çok sevdiğiniz ülkenize gitmesini istemezsiniz.
Rahmetli İlhan Bardakçı da Türkiye’ye gidemiyordu ve her sohbetinde şunları söylerdi:
“Bırakın doğduğum köyü özlemeyi, köyümün ineklerinin dışkılarının kokusunu bile özledim” derdi.
Ozan Arif de gurbette şunları söylerdi:
“Main değil, Fırat yusun, Zap yusun
Kara taşı yastık yapsın uyusun
Bir oğlum var vatanın da büyüsün
Mevlam beni vatanıma kavuştur.”
Kendinden vazgeçenlerin evlatlarının bari vatanında büyümesini arzulayan, gurbet yakarışlarıydı bunlar.
Kendi şahsında yüzlerce sürgüne uğramış insanlar için dile getirilen yakarışlardı bunlar.
Bunlar gurbeti artık vatan edinen, memleket sevdalılarının yakarışıydı bunlar.
Yine ülkesine giriş yasağı olan rahmetli Cem Karaca da şöyle derdi:
Yunan adalarına geliyorum, önüme bir bardak TÜRK rakısı alıyor ve ülkeme hasretle Bodrum’a bakarak içiyordum.
İçimdeki memleket hasretini böyle gideriyordum.
Gurbette istemeyerek yaşamak insanı yorar; sanatçılar, şairler, yazarlar en güzel şiir ve yazılarını gurbette yazarlar...
Hatta şair veya yazar olmayanlar da, gurbette şair ve yazar olacak kadar kendilerinde ilham bulurlar.
Hem sürgün hem gurbet insanı kahreder.
Evet!.
12 Eylül’ün ülkemize verdiği en büyük zararlardan birisidir, yetişmiş insanların hayatının baharını ülkesine fayda sağlayacağı günlerini, ellerin vatanında geçirmesidir.
Ankara’da evinden ailesine Allahaısmarladık diyerek çıkan ve ailesini 12 Eylül ihtilalinden 5 yıl sonra, 10 yıl sonra, 20 yıl sonra görebilen insanlar mevcuttur.
Gurbet sürgünü yaşayan onlarca insan tanıyorum ve isim isim vermek de istemiyorum!.
Halen yurt dışında yaşayan Ülkücü abilerimiz, kardeşlerimiz bulunmaktadır.
45 yaşında evliliği yaşayan, davasından inandıklarından başka bir şey bilmediği için, evliliğin şartlarına yıllar sonra alışabilenlerimiz var gurbette!.
Evlenemeyen bir küçük yuva bile kurmayan, kuramayan arkadaşlarımız var gurbette!.
İşin en önemli tarafından biri de, yurt dışına sürgüne gidenlerin büyük çoğunluğu önemli okullarda okuyan ve eğitim düzeyi yüksek olan insanlardı.
Sonuç olarak 12 Eylül, Ülkücü hareketin iktidarını engellediği gibi, Ülkücülerin bir kısmını cezaevine, bir kısmını idam sehpalarına, bir kısmına sürgüne gönderdi ve bir nesli memleket hizmetinden mahrum bıraktılar.
Habib Yalçın
M. Bahadırhan Dinçaslan
Azgın Milliyetçilik: İnfial Yaratan Şiddet Olayları ve Milliyetçilik İlişkisi
M. Hakan Ünser
Muhalefet Partilerinin Köhnemiş Grup Toplantı Salonları ile İmtihanı
Kağan Bahadır Küçükalcan
AK Parti Hamurunu 28 Şubat mı Yoğurdu?
Konuk Yazar
Indie Oyun Sektörü: Bekleyeni Olmayan Bir Avuç Geliştiricinin Hikayesi
Barış Yüksel
Doğu Türkistan'daki Çin Zulmü
Murat Özbülbül
Dokunulmazlıklar Sorunu
İskender Öksüz
Kıymeti Bilinmedik Bir Dâhi: Sadri Maksudi Arsal
Roza Kurban
Ateş Düştüğü Yeri Yakar
Günyeli Kutlusoy
Hayvan Hakları Yasasına Genel Bir Bakış
Veysel Çıtlak
Tuhaf Bir Yazı
